Dag 6 Yosemite National Park

Onze dag begon vandaag met een heerlijk ontbijtje. French toast (wentelteefjes) en veel vers fruit. Van Candy (mevrouw van de B&B) kregen we 2 rugzakken met een lunch mee, zodat we in het park konden picknicken.

En daar gingen we dan. We zijn eerst nog gestopt bij een visitor center waar we uitstekend werden geïnformeerd over het park en de wandelingen die je er kunt doen. Wat kun je je toch verschrikkelijk verkijken op afstanden hier in Amerika. Het duurde ongeveer een half uur voordat we bij de ingang van het park kwamen en toen was het nog ruim een uur rijden naar het gedeelte waar de beroemde watervallen zijn. De eerste waterval waar we zijn gestopt heet The Bridalveil Waterfall. Door de wind wordt het water opzij geblazen en lijkt het inderdaad net een sluier. Beneden bij de waterval liep een klein stroompje en Leonie en Maikel vonden het natuurlijk schitterend om over de stenen te klauteren en bij het water te zitten.

Daarna zijn we op een soort van strandje gaan zitten waar de kinderen in de Merced River konden spelen en zwemmen en waar we konden picknicken.

Daarna zijn we naar het beginpunt van een trail (wandelroute) gegaan om naar de Vernall Fall te lopen. Nou dat hebben we weer geweten hoor. Dat was een fikse wandeling steil omhoog, dus toen we na ruim een uur lopen boven kwamen waren we echt gesloopt! Onderweg zijn we , met name Leonie en ik, regelmatig gaan zitten, want anders hield je het gewoon niet vol. De laatste 20 minuten was het over stenen trappen en rotsen klauteren. Het was zwaar, maar ook nu weer de moeite waard......

Naar beneden was een stuk makkelijker (dhuhh!). Het was wel grappig, want je zag bij het naar beneden lopen allemaal mensen zich zuchtend en steunend naar boven slepen en dan dacht ik 'jullie weten niet wat er boven je hoofd hangt'. Maar dat dachten de mensen die voor ons naar beneden liepen vast ook toen ze ons naar boven zagen kruipen hihihihi.

Eenmaal bij de auto aangekomen moesten we dus weer anderhalf uur terugrijden. Pfffff, je moet er wel wat voor over hebben hoor. Op de terugweg zijn we even gestopt in Oakhurst om wat welverdiende colaatjes, biertjes en een flesje wijn te halen en een XXL afhaalpizza van Round Table Pizza. We vroegen ons nog even af of het wel genoeg zou zijn, maar toen we eindelijk op de veranda zaten hadden we eigenlijk allemaal na twee stukken alweer genoeg!! Maar ja toen was het ook al 20 uur geweest!

Na een paar heerlijke wijntjes en biertjes zijn we weer op tijd het bed ingedoken.....HEERLIJK!!

Dag 5 Op weg naar Yosemite

Vanmorgen hebben we onze spullen bij elkaar geraapt, want vandaag gaan we naar Yosemite National Park. We hebben ontbeten in het restaurant van het motel. Scrambled eggs met bacon en pancakes. Met een goed gevulde maag kon onze eerste echte trip beginnen. Het rijden ging allemaal zeer voorspoedig totdat we de bergen in moesten. Oh my god.......ik heb doodsangsten uitgestaan. Van die heerlijke kronkelweggetjes en dan heel hoog en dan geen vangrails erlangs....... Dacht dat we inmiddels in San Francisco wat gewend waren, maar dat stelde eigenlijk niks voor bij dit. Het was een achtbaan van ruim anderhalf uur......arghhhh!!

Het moet echter gezegd dat het de moeite waard was, want de uitzichten zijn echt overweldigend.

De temperatuurverschillen zijn trouwens ook gigantisch. In San Francisco was het ongeveer 15 graden en bewolkt en toen we eenmaal aan de andere kant van de Bay waren was het strakblauw en 35 graden. Alsof je tegen een muur loopt. Daar moeten we dus nog even aan wennen.

Rond 15 uur kwamen we aan bij onze bed & breakfast The Apple Blossom Inn.

Heel sprookjesachtig met een schitterend uitzicht over de High Sierra. Na een beetje bijgekomen te zijn gingen we op pad om wat te eten. We kwamen uiteindelijk uit bij de Sweet Water Steakhouse terecht. Heerlijk gegeten, maar wat een hoeveelheden weer zeg! Ik had ongeveer de helft op van een bord linguini (pasta) en toen vroeg de serveerster of ik het mee wilde nemen, want dan zou ze het even in een box doen

Terug bij onze B&B hebben we lekker op de veranda gezeten, genoten van het uitzicht en gekletst met een ouder amerikaans echtpaar die ons nog allerlei tips aan de hand konden doen voor wandelingen in Yosemite. Was echt gezellig!

En nu gaan we lekker slapen, want morgen gaan we flink aan de wandel.

Tot morgen..........................

Dag 4 San Francisco

Vanmorgen om kwart voor 9 zijn we vertrokken richting San Francisco, want om half 11 zou de boot vertrekken naar Alcatraz. TomTom had moeite met de weg vinden vandaag, maar gelukkig waren we ruim op tijd aanwezig. Het was ongeveer 10 minuten varen naar Alcatraz. Het was behoorlijk winderig aan boord, maar leuk om te doen. Toen we aankwamen op het eiland kregen we eerst uitleg over hoe of wat met de rondleidingen en de regels van het eiland. Na even rondgekeken te hebben zijn we naar het cellenblok gegaan boven op het eiland. Daar kregen we een koptelefoon ingesteld op nederlands en kon de audiotour beginnen. Ze hadden dat echt heel leuk gedaan. De tour werd afwisselend door gevangenisbewaarders en gevangenen verteld en er waren regelmatig allerlei geluiden te horen waardoor de gevangenis begon te 'leven'.

Zelfs Maikel zijn aandacht werd vrij lang (voor zijn doen) vastgehouden door de verhalen. Hij vond vooral Al Capone en de ontsnappingen erg interessant. Leonie liep eiegenlijk in haar eentje de tour te doen. Ze vond het heel erg boeiend. Ze wist naderhand ook precies te vertellen wat er allemaal was gebeurd op Alcatraz. Wat heel erg opviel was dat de cellen echt superklein waren en ik kon me wat voorstellen bij de frustratie van de gevangenen dat als ze op het eiland zaten uitkeken op San Francisco en de vrijheid konden zien en als de wind hun kant op stond zelfs konden horen!

Rond half twee waren we weer terug in San Francisco en zijn we op zoek gegaan naar het keerpunt van de cablecars. Daarvoor moesten we eerst de hele Fisherman's Wharf over lopen, maar dat was juist erg gezellig en grappig. Maikel en Leonie keken hun ogen uit naar alle zwervers die ze zagen liggen en de straatartiesten die een centje bij proberen te verdienen.

Toen we bij het keerpunt van de cablecars waren, bleek er een rij te staan van een uur.

Dat zou betekenen dat we een uur zouden moeten wachten, ongeveer een uur in de cablecar zouden zitten, maar ook dat we op de helft van de rit uit zouden moeten stappen omdat op dat keerpunt ook mensen staan te wachten om mee te gaan met cablecar en zouden wij dus weer achteraan moeten sluiten in de rij. Daar hadden we dus even geen zin in!! Dus hebben we even een foto gemaakt en het keren gefilmd en zijn we teruggelopen naar de parkeergarage. Daar mochten we $35 afrekenen voor een paar uur parkeren. Een ander hoogtepunt in San Francisco is Lombard Street. Dat is het kronkelweggetje dat stiel naar beneden gaat. Vast wel eens in een film gezien.

Het duurde even voordat we op plaats van bestemming waren, maar we hebben de weg zelf ook afgereden en dat is toch wel grappig! We wilden eigenlijk nog naar het Golden Gate Park, maar we waren het allemaal spuugzat. Het is toch een hoop lopen en slenteren. We zijn door Chinatown met gierende banden teruggegaan naar ons motel.

Verder hebben we het een beetje rustig gehouden, want morgen gaan we op weg naar Yosemite National Park.

Dag 3 Golden Gate Bridge en Fisherman\'s Wharf (20-07-09)

Vanmorgen waren we rond half 7 wakker en hebben op ons gemakkie ontbeten. Na het verhaal van gisteren gemaakt te hebben, zijn we rond 10 uur vertrokken naar San Francisco.

Als eerste zijn we naar de Golden Gate Bridge gegaan. Het weer was helaas niet erg zonnig, dus we vreesden dat de Golden Gate Bridge gehuld zou zijn in mist. Toen we er aankwamen bleek dat ook te kloppen.

Het was een hele dikke laag mist en het waaide behoorlijk. Ik was eerst nog van plan geweest om fietsen te huren via Blazing Sadles, want daar had ik veel over gelezen. Nou ik was blij dat ik dat niet had gedaan met die wind, kou en mist! We zijn tot halverwege de brug gelopen en toen wilde Maikel het liefste terug, want hij vond het toch wel een beetje eng. Het is ook echt superhoog. Nadat we weer lekker warm en windvrij in de auto zaten zijn we naar Fishermans Wharf gereden. Daar hebben we een tijdje over Pier 39 gelopen, winkeltjes gekeken en natuurlijk naar de vele zeehonden die daar op planken in het water liggen.

Er liggen ook boten aan steigers en zelfs daar lag hier en daar een zeehond te relaxen. Een grappig gezicht. Van dat rondlopen hadden we flinke honger gekregen dus zijn we bij de Wipe out gaan eten. Leonie en Maikel namen elk een kindermenu, Lucien nam kippenpootjes in teriyakisaus en ik dacht heel bescheiden een pizza/garlicbread te nemen. Het stond bij de starters, dus denk je aan de grootte van een voorgerecht. Niks was minder waar......het waren twee gigabroodjes. Na één broodje zat ik al propvol! Leonie wilde het graag meenemen, want misschien wilde ze later nog wel een stukje eten. Wij dus als echte hollanders een paar servetjes neergelegd om het brood in te doen.......staat de serveerster opeens naast ons en vraagt 'Can I get you a box??' Nou je kunt je voorstellen dat Leonie en ik wel in de grond wilden verdwijnen hahahahihihi. Dat zijn we natuurlijk ook niet gewend in Nederland. Ik wist natuurlijk wel dat ze dit doen in Amerika, maar om er dan om te vragen vind ik dan toch wel een beetje raar. Maar de volgende keer vraag ik toch maar een box, want dit was toch wel erg genant! Na nog een tijdje rondgelopen te hebben waren we het eigenlijk gewoon maar zat en zijn we lekker terug naar ons motel gegaan. Even gelezen, tv gekeken en toen boodschappen gedaan bij de Safeway. Op alle prijskaartjes in de winkel zie je twee prijzen staan. De gewone prijzen en clubprijzen. Dit scheelt toch behoorlijk, dus ik ben naar de klantenservice gegaan en heb gevraagd of ik als toerist ook zo'n kaart kon krijgen en dat kon. Dat was mooi, want het scheelde ons vandaag toch mooi $ 15,=. Aan de andere kant......Lucien wilde graag wat blikjes Heinekenbier en een pak met 12 blikjes kostte ruim $15, dus met de clubkorting viel het dus allemaal weer mee!! Vanavond hebben we in onze suite gegeten.

Even geen zin in een restaurant en een goede manier om er weer wat vitamientjes in te krijgen. Vanavond houden we het verder rustig en gaan we op tijd naar bed, want morgen wacht ons weer een vermoeiende dag.

Heb er nu al zin in...........................Tot morgen.

Dag 2 Palo Alto, Stanford en Menlo Park

Onze dag begon vanmorgen om 4 uur!! Leonie was al om half 3 wakker en had tegen 4 uur al een half boek gelezen. Lucien en Leonie hebben bij het restaurant een ontbijtje voor ons gescoord. Vooral de cinnamonroll viel goed in de smaak. Toen iedereen lekker gedoucht had zijn we op weg gegaan naar Palo Alto. Dat is de plaats waar ik 20 jaar geleden gewoond heb als au pair.Gelukkig hadden we TomTom weer bij ons, want het was moeilijk om alles te herkennen na zo'n lange tijd.

Toen we bij het huis aankwamen stonden er mensen buiten. Het huis had een behoorlijke metamorfose ondergaan, maar de voordeur was nog hetzelfde! Ik wilde natuurlijk graag een foto van het huis hebben, dus ik ben op die mensen afgestapt en vertelde dat ik daar 20 jaar geleden had gewoond als au pair. Ze vonden het schitterend om te horen dat we helemaal uit Holland waren gekomen en waren zeer enthousiast om ons om het huis heen te leiden en te laten zien wat ze ermee hadden gedaan.

Daarna zijn we nog even naar de school gereden waar ik elke ochtend de kinderen naar toe moest brengen. Dat zag er nog precies hetzelfde uit, er waren alleen wat nieuwe speeltoestellen bij gekomen. Toen we nog een beetje hadden rond gekeken zijn we naar de Stanford University gereden.

Die universiteit heeft alles met medische studies te maken. Het is een gigantisch grote universiteit met een hele mooie campus. Ik heb daar menig uurtje doorgebracht in de coffeeshops en winkelcentrum met andere au pairs, dus was leuk om allemaal weer terug te zien. Wij zijn ook nog even de Nordstrom in geweest. Dat is een duur warenhuis, maar Leonie heeft daar een stel mooie Nike-schoenen gekocht voor (omgerekend) € 38,=!!

Inmiddels waren we alweer een tijdje onderweg en gesloopt door onze korte nacht, dus zijn we terug gegaan naar ons motel om even te rusten. Rond kwart over drie zijn we weer in de auto gestapt, want we hadden een afspraak met Danté, de vrouw waarvoor ik 20 jaar geleden au pair was. Spannend hoor!! Het was geweldig om haar te zien en ze was niet eens erg verandert. Ja wat ouder, maar hé dat ben ik ook........

Het was even onwennig in het begin en onze steenkolenengels moet natuurlijk nog wat opgevijzeld worden, maar ik moet zeggen dat het best goed ging. Vlakbij haar huis zijn twee privé zwembaden voor alleen bewoners en daar zijn we met de kinderen naar toe gegaan. Leonie en Maikel konden lekker zwemmen en wij hebben bijgekletst.

Daarna hebben we lekker bij hun gegeten en stroopwafels gegeten die we hadden meegebracht. Dat vonden ze echt heerlijk zo'n Dutch treat!! Rond 21 uur waren we gesloopt en zijn we op onze wenkbrauwen richting het motel gegaan.

Het was voor mij een heerlijke en zeer bijzondere dag. Om na 20 jaar terug te zijn op de plek waar ik zo gelukkig ben geweest en Danté weer te hebben ontmoet maakt me heel dankbaar!!

Tot morgen.

Dag 1 We zijn er!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Vanmorgen vroeg opgestaan om de laatste spullen te pakken.

Rick was er om kwart om 7 en toen kon de strijd beginnen om de koffers in de auto te krijgen.

Toen we eindelijk weggingen, konden we nog een keer terug om Maikel zijn portemonnee te halen en mijn tandenborstel.

Het regende pijpenstelen onderweg. Hopen dat het in Amerika wat beter is.....

Op schiphol was het een gekkenhuis. We waren niet de enige die op vakantie gaan.

We hadden al online ingechecked, dus de koffers hoefden we alleen maar af te geven.

Douane door, koffie gedronken en naar de gate.

Precies op tijd konden we aan boord en om 11.15 uur vlogen we de lucht in.

Ik had van de dokter een lekker pilletje gehad, dus ook ik vond het opstijgen niet heel vervelend.

De vlucht ging zeer voorspoedig. Af en toe een luchtzak, maar dat stelde niet veel voor. Heel vriendelijke stewardessen en het eten was ook goed te doen. We kregen zeer regelmatig drinken en wat te eten.

Ook hebben we een paar films gezien. De kinderen vermaakten zich prima met DS en het pakket met kadootjes die ze gehad hadden.

Het was een lange vlucht en op een gegeven moment weet je niet meer hoe je moet zitten, maar het is 100% meegevallen.

We landen uiteindelijk ook ruim een half uur eerder als gepland.

Toen op weg naar de douane en immigrations.

Dat zag er best heftig uit. Al die onvriendelijk kijkende mannen, beladen met wapens en drugshonden.

Ze vroegen alleen wat we kwamen doen en hoe lang we van plan waren te blijven. Toen zijn er nog vingerafdrukken gemaakt van Lucien en mij en konden we onze koffers gaan halen.

Dat liep niet van een leien dakje, want de koffers waren sneller als dat de mensen door de douane waren. Een paar koffers werden compleet geplet. Wij misten alleen een kofferriem en de andere kofferriem was kapot.

Toen de koffers binnen waren, zijn we op pad gegaan om een auto te pakken te krijgen.

We moesten met een airbus naar de verhuurkantoren van auto's. En dat zijn er behoorlijk wat zeg.

Na weer een tijd in de rij te hebben gestaan kregen we uiteindelijk een Ford Explorer toegewezen ipv een Chevrolet Trailblazer. Nog groter!!

Het is een automaat,dus Luus moest ook even kijken hoe of wat.

En daar gingen we op pad. De Amerikaanse wegen op.

Tomtom hadden we geïnstalleerd en die bracht ons zonder problemen naar onze eerste slaapplek ElRancho Inn and Suites in Millbrae ( dit ligt tegen San Francisco aangeplakt).

We hebben een grote suite gekregen met twee slaapkamers met een king en een queenbed en een keuken met afwasmachine!

Natuurlijk wilde Leonie gelijk even checken of ze kan internetten.

Nog even wat boodschapjes gedaan bij de Safeway (biertje en een wijntje om te proosten) en hebben een snelle hap gedaan bij de Mac Donalds ( jaja, die hebben ze ook in Amerika).

Toen terug naar de kamer en om half 7 lag Maikel uitgeteld op zijn bed en Leonie volgde een half uur later. Toen was het dus half vier 's nachts Nederlandse tijd, dus de kids hebben het geweldig volgehouden.

Ook Lucien en ik waren gesloopt en lagen rond 20 uur op bed.

Morgen is het zover......

De koffers zijn gepakt en gewogen. Het huis is schoongemaakt en de boel is (bijna) aan kant. Joy hebben we gisteren naar opa en oma gebracht en die gaat daar heerlijk drie weken verwend worden. Lester en Latanya blijven lekker thuis en worden verzorgd door omi. Kunnen ze ook vanhun welverdiende rust genieten, want die vervelende woef is lekker weg!!

Morgenochtend worden we rond kwart over 7 opgehaald door Rick en worden we naar Schiphol gebracht. Als alles volgens planning gaat vertrekt ons vliegtuig (747-400) om 11.10 uur (KL 0605) en hopen wij om 22.00 uur nederlandse tijd ( 13 uur amerikaanse tijd) aan te komen in San Francisco.

Zodra we gesetteld zijn en een beetje uitgerust hoop ik mij weer te melden om verslag te doen van de heenreis.

Tot die tijd......een prettig weekend en we bloggen

Groetjes,

Arianne.

Nog 9 nachtjes slapen.......

Het wordt nu toch wel spannend hoor!

We zijn nu druk met de laatste aankopen, checken of we alles goed geregeld hebben, lijstjes maken met spullen die we absoluut niet mogen vergeten, alle opladers bij elkaar zoeken enz enz

Maar ja, zo'n reis maken doe je ook niet zomaar daar moet je wel wat voor doen.......en dat hebben we er graag voor over hoor

Morgenmiddag hebben de kids al lekker vakantie, dus die kunnen al vast gaan relaxen. Ik moet zelf nog twee dagen werken en dan ben ik vrij tot 17 augustus