Dag 14 Kingman
Vandaag gaan we de Grand Canyon achter ons laten en gaan we richting Palm Springs. Maar eerst gaan we nog een nachtje slapen in Kingman, want de afstand is te groot om in 1 keer te doen. Gelukkig geen files of ongelukken deze rit, dus om 14 uur checkten wij in bij ons hotel.
Ook hier is weer een zwembad, dus Leonie en Maikel en ook Lucien nemen een verfrissende duik. Het is hier zo'n 35 graden. Iets warmer als in de Grand Canyon. Verfrist en afgedroogd gaan we op zoek naar de Walmart. Dat is een hele grote winkelketen waar je echt de duvel en zun ouwe moer kunt kopen. Daar hebben we flink wat inkopen gedaan, want morgen wacht ons weer een flinke rit, dus moeten we toch een soort van gezond lunchpakketje hebben en genoeg te drinken, want in Palm Springs is het weer rond de 40 graden. Ik vond dat ik wel weer een flesje wijn had verdiend en toen we gingen afrekenen wilde Maikel de fles wijn pakken om mee te nemen, maar de kassier pakte het af, want Maikel mocht pas aan drank komen als hij 21 jaar is. Echt amerikaans zo'n reactie. Maikel was helemaal beduusd. Maar goed, buiten kon hij alsnog de fles wijn dragen (bij wijze van dan hé). Na de boodschappen thuis te hebben gebracht zijn we voor de verandering eens in een steakhouse gaan eten. Was prima eten en een goede service, dus wat wil je nog meer. Leonie en Maikel wilden graag nog even zwemmen na het eten en zijn nog anderhalf uur wezen spelen in het water met een paar andere Nederlandse kinderen. Dat was wel even leuk voor ze en hopelijk slapen ze dan zo lekker.
Oh en Elizabeth.......ik heb hazelnut cremecoffee voor je gevonden (nu maar hopen dat het de goeie is) en voor Rick hebben we de beef jerkey in de koffer!! Onze plicht is dus gedaan..... Tot morgen!!
Dag 13 Grand Canyon
Na een heerlijke nachtrust zijn we vanmorgen begonnen met een uitgebreid ontbijt van het motel. Voor een inclusief ontbijt zag dat er heel goed uit. We moesten natuurlijk ook wel een stevige ondergrond hebben, want er moest weer gelopen worden vandaag!
De temperaturen in Arizona zijn trouwens een stuk lekkerder als in Nevada. In Nevada was het dik boven de 40 graden en hier in Arizona is het rond de 29 graden. We vonden het zelfs fris!!
De ingang van het park was gelukkig dichtbij en we kregen bij het betalen van de entree een duidelijke kaart met routes ( net als in de overige parken trouwens). Toen we bij het eerste uitkijkpunt kwamen schrok ik eigenlijk een beetje, want opeens is daar de Grand Canyon. Je rijdt en loopt tussen het groen en dan is daar opeens een gat alsof er een meteoriet is ingeslagen en dat is dan de Grand Canyon. Heel onwerkelijk, maar zeer indrukwekkend. Je ziet het dan in het echie en dan is het net alsof je nog naar een poster of schilderij staat te kijken. Het is ook lastig om op de foto vast te leggen, maar we hebben ons best gedaan.
Er waren ook genoeg mogelijkheden om een wandeling naar beneden te maken en dat is waarschijnlijk ook het mooiste, maar eigenlijk zijn we allemaal een beetje parken- en wandelmoe. We hebben het ons dus gemakkelijk gemaakt en zijn boven van uitkijkpunt naar uitkijkpunt gegaan. Soms met de gratis shuttlebus en dan weer een stuk gewandeld. Rond een uur of drie hielden we het voor gezien en zijn we nog wat gaan eten in een lodge. Het eten was prima, maar de service was totaal knudde. Dat was dus een lage fooi voor hun. Het is gewoonte om tussen de 15 en 20% te tippen als de service goed is, nou dat konden ze dus wel vergeten!
Vanavond rond 20 uur zijn we naar de bar in het motel gegaan waar we een pizza hebben besteld die we met zijn vieren hebben gedeeld en dan hielden we nog over. Lucien is met Leonie en Maikel nog even naar de spelletjeshal gegaan terwijl ik mijn verhaaltjes in elkaar ging draaien (ik had nog wat in te halen). Nog even douchen en dan lekker slapen, want morgen gaan we naar Kingman (Arizona). Dat wordt een rit van ongeveer 3 uur (zonder file en ongelukken). Dit is dan een tussenstop, want zaterdag rijden we naar Palm Springs.
Dan begint ook het eind van het rondreizen in zicht te komen, want vanaf maandag zijn we in Los Angeles totdat we zaterdag weer terugvliegen naar Nederland.In Los Angeles zullen wij ook weer de familie Praas treffen.
Nou, jullie zijn weer op de hoogte. Slaap lekker Rick en tot morgen!!
Dag 12 Op weg naar Grand Canyon
Een dagje later, maar hier is ie dan.......
Helaas moeten wij ons geliefde kamer in Las Vegas gaan verlaten, maar het is tijd om naar de Grand Canyon te gaan.
We komen wat langzaam op gang en iedereen geniet nog even van de luxe van de mooie badkamer. Lucien en Leonie nemen allebei nog een bubbelbad. Leonie wilde nog even naar M&M winkel op de Strip en Luus zou ondertussen het uitchecken en het inpakken van de auto alvast regelen. Uiteraard brandde de zon al weer tierig en de wind brandde net zo hard mee (geen verkoelend briesje...). Nadat Leonie had gevonden wat ze wilde hebben zijn we snel naar de auto gegaan om aan de trip van (gepland) 5 uur te beginnen.
Het verlaten van Las Vegas ging gelukkig heel voorspoedig en dat is best bijzonder, want het staat er altijd stampvol met auto's.
Al snel werd duidelijk dat TomTom ons via de Hooverdam zou leiden. Nou dat vonden we eigenlijk wel best, want dat hadden we nog niet gezien en op deze manier kwamen we er dan toch nog aan toe. Helaas ging dat allemaal niet zo vlot, want er was eerst nog een securitycheck, waardoor er een lange rij wachtende auto's waren. Ik denk dat het ons alles bij elkaar 3 kwartier heeft gekost. Natuurlijk zijn we ook nog even gestopt bij een uitkijkpunt om wat foto's te maken.
Maar goed, daarna konden we weer lekker doorrijden. FOUT, want opeens stonden we doodstil. File!! Later bleek dat er een ongeluk was gebeurd en toen de politie kwam melden dat we weer konden rijden duurden het nog hartstikke lang, want je hebt altijd ramptoeristen. Tja en wij kwamen natuurlijk ook langs de plek waar het was gebeurd en die auto zat echt totaal in elkaar. Ben dan altijd maar blij dat wij niet de slachtoffers zijn. Dan maar weer een extra uur vertraging, niet dan??
Anyways.....alles bij elkaar heeft onze rit dus zo´n 2 uur langer geduurd als gepland. Het motel is van Best Western en ziet er keurig verzorgd uit. Het is natuurlijk geen Signature in Las Vegas.......... Na onze spullen op de kamer te hebben gezet zijn we in het buffetrestaurant gaan eten en daarna zijn we ingestort. Vandaar dus ook dit verhaal een dag later. Sorry Rick dat ik je verhaaltje voor het slapengaan heb ontnomen. Ik zal proberen dit niet meer te laten gebeuren oke??
Dag 11 Las Vegas
Nou het was me het dagje wel weer zeg.......Vanmorgen eerst heerlijk relaxed opgestaan, gedouched en rond half 10 gingen we naar het Grand Buffet om een 'eat all day'pas te kopen. Deze kost $29 per persoon (+ tax) en dan kan je ontbijten, lunchen en dineren in het hotel. Dat hebben we maar gedaan, want elke keer zoeken waar je wat moet gaan eten daar wordt je echt niet blij van en met een buffet kunnen de kinderen ook zelf uitzoeken wat ze lekker vinden.
Er stonden vanmorgen alleen giga-rijen, dus we moesten wel weer geduld hebben (en dat hebben we gelukkig
Na het ontbijt (toen was het alweer een stuk later) zijn we de Strip op gegaan. Een stap buiten de deur en de hitte kwam je weer tegemoet. Zelfs de wind was snikheet. Na hier en daar weer gekeken te hebben zijn we even neergeploft op een terrasje van Caeser's Palace om een slushpuppie naar binnen te werken. Heerlijk verkoelend. We zaten onder een soort van tent en uit de randen van de tent kwam ook weer een nevel om de boel te verkoelen en de warmte een beetje buiten de tent te houden. Ken je nagaan hoe heet het er is............ Je zag mensen bij fonteinen ook hun pet door het water halen en met een plons weer op hun hoofd zetten. Bij elke nevelverstuivende airco bleven we ook even staan of we gingen een winkel of hotel in om even af te koelen. Ik wilde heel graag naar hotel The Venetian, omdat ze daar de gondels van venetië hebben nagemaakt en er dus echt bootjes door het hotel varen. Leek me wel gaaf om te zien, maar Leonie en Maikel wilden op een gegeven moment nog maar één ding.....NAAR HET HOTEL!!!!!!
Maar ja, toen moesten we wel eerst weer teruglopen......
Om kwart over 14 waren we terug in het hotel en konden we nog net meegenieten van het lunchbuffet. Toen terug naar de kamer om even bij te tanken, want om 16 uur hadden we een afspraak met de familie Praas bij het zwembad.
Zij hadden alvast een heerlijk schaduwplekje gevonden, dus we konden zo bijschuiven. De kinderen hebben heerlijk met elkaar gezwommen en gespeeld.
Om half 19 was het tijd om ons om te kleden voor het diner. En daar gingen we met onze groep van 9 personen naar het buffet. Jeroen had op de een of andere manier een VIP-stempel weten te krijgen waardoor je dus niet zo lang hoefde te wachten, maar eerder aan de beurt was om een tafel te krijgen. Die heeft hij toen ook nog even voor ons geregeld en we konden zo doorlopen. En de rest had het nakijken hihihihi.
Na weer lekker gegeten te hebben zijn we met zijn allen even de Strip opgegaan om alle lichtjes te bewonderen. Dat was natuurlijk schitterend. Het was nog steeds snikheet buiten, alleen de zon ontbrak inmiddels. De familie Praas hield het op een gegeven moment voor gezien en ging alvast terug naar het hotel. Wij zijn nog even verder gelopen om de fonteinen bij het Bellagio aan het werk te zien. Dat zijn de fonteinen die je ook in de film Ocean's Eleven ( of 12th of 13th?) ziet als ze aan het eind afscheid nemen van elkaar (iemand deze film gezien??)
Wij hebben er vanaf een afstand naar gekeken, want het was belachelijk druk.
Toen waren onze kids het ook echt spuugzat en waren we uiteindelijk om 22 uur weer in onze kamer. Lucien is nu nog een gokje wagen met Jeroen. Hopen dat ie nu meer geluk heeft als gisteren...................
Jullie kennen vast wel het liedje over New York: I wanna wake up in the city that never sleeps... Nou, ik kan jullie zeggen dat New York niet de enige slapeloze stad is hoor, Las Vegas kent er ook wat van. Ik vind het leuk om gezien te hebben, maar wat een gekkenhuis.
Morgen gaan we op ons gemakkie naar de Grand Canyon. Dat is weer even heel wat anders. Daar slapen we weer gewoon in een Best Western Motel. Ja de luxe van dit hotel zal ik zeer zeker missen!!!
Dag 10 Las Vegas here we come!!!!
Het is zover.......we gaan naar Las Vegas!! Eerst hebben we nog het complimentary breakfast geprobeerd.......WALGELIJK. Het was echt niet te eten en de koffie was met recht slootwater. Zo snel mogelijk onze koffers gepakt en nog een keer naar het outletcenter gereden. We hadden gisteren zoveel gekocht dat we niet genoeg ruimte meer hadden voor al onze spullen. Dus toch maar een koffer bijgekocht en gelijk nieuwe kofferriemen en adreslabels, want die waren gesneuveld op de heenreis. En toen met gierende banden richting Las Vegas. Het is een rit van 2,5 uur, dus dat valt mee. Ik had echter nog een tussenstop gepland in Calico Ghosttown een half uur buiten Barstow. Dat is een oud mijndorpje wat in de oude staat is gebleven. Was wel grappig om te zien, maar zo commercieel als de neten. In elk 'oud huisje'kon je wel iets kopen. Wel vaak aparte dingen hoor, maar toch...... En het was er uiteraard weer bloedjeheet, dus echt voor je lol buiten lopen is er niet bij.
De rit naar Las Vegas was vreselijk saai. Geen mooie landschappen, maar woestijn. Toen we op een gegeven moment weer gingen stijgen stond er een bord langs de weg dat er geadviseerd werd om de airco uit te zetten ivm oververhitting van de motor. Tja, klimmen en airco en hitte buiten vergt dan teveel van de auto, dus toen was het met de raampjes open rijden totdat we weer gingen dalen.
Eindelijk kwam Las Vegas in zicht. Het ligt echt midden in de woestijn, maar er is wel een heel stadsgebeuren met woonwijken om heen gebouwd. En druk dat het er was...niet normaal meer. Gelukkig vonden we ons hotel (Signature at MGM Grand) vrij snel en werden we door de portier naar de ingang van het hotel gestuurd. Wij zaten in tower 3. Daar werden we opgewacht door een meneer in een apenpakkie die onze koffers op een kar zette en die ervoor zou zorgen dat de auto geparkeerd zou worden.
Ik voelde me lichtelijk opgelaten, want in 10 dagen tijd hebben we toch aardig wat zooi opgebouwd en meegesleept en dat werd nu door anderen naar onze kamer gebracht..... Alleen een banaan en de blikjes bier van Luus namen we zelf mee naar binnen. Lekker familie doorsnee hihihahaha. Bij de receptie zullen ze ook wel gedacht hebben........ (lekker laten denken).
Onze kamer ligt op de 14e etage en we hebben suite 802. Echt een schitterende kamer. Met een kingbed in de slaapkamer en een goede slaapbank in de huiskamer, twee badkamers en een goed uitgeruste keuken met vaatwasser, een flatscreentv in de huiskamer en een flatscreen in de slaapkamer die vanuit het bureau omhoog komt!! En als je een kast opendoet hoef je niet eens het licht aan te doen, want dat gaat vanzelf. Schitterend toch?!
Na alles bekeken te hebben, zijn we even buiten een rondje gaan lopen. We zijn eerst door ons hotel doorgelopen naar het MGM Grand via looproltrappen (zoals op schiphol). Daar kwamen we in een gigantisch winkelcentrum terecht voordat je in de hoofdlobby van het hotel kwam. Iedereen keek zijn ogen uit. Van het rustige buitenleven van Yosemite en Sequoia naar de decadentie van Las Vegas. Leuk om een keer mee te maken.
Buiten het hotel was het nog steeds heet en druk. Overal werden kaartjes uitgedeeld voor shows met blote dames. Die kaartjes werden door de meesten ook weer op de grond gegooid. Maikel en Leonie zagen die kaartjes natuurlijk ook en vonden het allemaal maar raar dat er alleen maar kaartjes werden uitgedeeld met blote vrouwen. In Planet Hollywood hebben we uiteindelijk broodjes besteld en zijn we terug gegaan naar ons hotel. Toen we in de lobby kwamen stond daar Jeroen ( vader van Steven). We wisten dat we dezelfde dagen in Las Vegas zaten en in hetzelfde hotel, maar dat we ook nog in dezelfde tower zaten was wel heel toevallig.Zij zitten op de 26e etage (zij liever als ik). Uiteraard wilde Maikel graag zijn grote vriend Steven even zien en zijn we gelijk even mee naar boven gegaan. Het was leuk om het hele gezin Praas even te zien. Dat is toch wel even anders als in Houten. Het is heel vertrouwd, maar als je er over nadenkt dat je elkaar in Vegas ontmoet is dat toch wel een beetje bizar!
Even gezellig bijgekletst en toen zijn we terug gegaan naar onze kamer. Maikel wilde nog even in het bubbelbad.
Rond 22 uur kwam Jeroen Lucien ophalen om nog even het casino te gaan bekijken. Ik heb Luus $10 meegegeven, dat is toch wel genoeg??!
Nou ik kruip ook zo lekker mijn kingbedje in, want morgen ligt Vegas op ons te wachten. Weltrusten allemaal en tot morgen!
Dag 9 op weg naar Las Vegas via Barstow
Vanmorgen onze koffers weer ingepakt om te vertrekken naar Barstow als tussenstop naar Las Vegas. Het waren koffers met schone kleding, want gisteren had ik aan Leah gevraagd of er een mogelijkheid was om even een was te draaien en toen zei ze dat ik de zak met was maar aan haar moest geven, want ze moest zelf ook nog wassen. Toen wij 's middags uit Sequoia kwamen lag onze was keurig gevouwen én gestreken op het bed. Wat een service! Toen ik later Peter bedankte voor het wassen en strijken zei hij (heel terecht
Barstow ligt midden in de Mojave-woestijn. Onderweg er naar toe werd het steeds warmer en kaler. Veel zanderige heuvels met wat geel gras en hier een daar een soort van cactusboom of een zielig struikje.
Op een gegeven moment kwamen we ook een heleboel windmolens tegen. Ik dacht dat er veel waren richting Lelystad, maar het kan dus nog erger.
Aangekomen bij ons hotel sloeg de hitte ons tegemoet en waren we blij dat we de koele hotelkamer in konden. Uiteraard moest er weer even gezwommen worden en nu was Lucien ook van de partij.
Het avondeten hebben we bij Sizzler gebruikt. Daar at ik 20 jaar geleden zeer regelmatig, maar het is niet meer wat het geweest is. Het enige wat echt lekker was, was het garlicbread wat ze toen ook al hadden en nu gelukkig nog steeds!
Daarna was het tijd om naar het Tanger Outletcenter te gaan. Whowww, wat een geweldig shopparadijs!! Alle grote merken zoals Tommy Hilfiger, Ralph Lauren, Reebok, Gap en nog vele anderen zijn daar tegen zeer leuke prijzen te koop. We hebben shirts en sweaters gekocht voor bijv $18 van Gap (ze zullen ons wel voor gek verklaard hebben. Die gekke hollanders kopen sweaters terwijl het bloedjeheet is buiten). Omgerekend naar euro's is dat € 12,86. En voor Maikel twee t-shirts voor $ 15, dus € 10,71!! Daar werden we dus heel hebberig van!! Terwijl we van de ene winkel naar de andereliepen kwam er op een gegeven moment allemaal nevel uit de plafonds buiten de winkels. Alles om het een beetje draaglijk te maken buiten!
Morgenochtend pakken we ons boeltje weer op en gaan we naar Las Vegas.
Dag 8 Sequoia National Park
Als eerste wil ik iedereen bedanken voor de reacties. Leuk om te lezen dat iedereen meeleeft!!
Vanmorgen zaten we om 8 uur aan het ontbijt. We hadden french toast en pancakes besteld, maar we waren er geen van allen erg gek van. Leonie zat aan tafel van die heerlijke gezichten te trekken................
We kregen van de man des huizes een dagroute die we makkelijk zouden moeten kunnen halen en een hoop tips.
Rond 10 uur waren wij in het park. Het is inderdaad een gigantisch park met heel veel grote groene bomen en heel veel kronkelwegen (again).
Als eerste gingen we naar Moro Rock. Dat waren een hele hoop trappen steil naar boven. Eenmaal boven stonden we echt on top of the World. Het was echt heel heel hoog.
Toen we weer beneden waren zijn we naar een omgevallen sequoia gegaan waar je op kon lopen. Daarna door naar de grootste (lees dikste) boom ter wereld, de General Sherman Tree. Dat is echt een gigantisch apparaat.
Natuurlijk weer een paar mooie plaatjes geschoten. Ondertussen hadden we aardig trek gekregen en we hadden de tip gekregen om naar Wuksachi Lodge te gaan. Daar was geen woord teveel van gezegd. Het zag er heel leuk uit en het eten was heerlijk. Maikel had een glaasje cola gekregen waar hij op een gegeven moment 'iets' in zag zwemmen, dus wij tegen de serveerster: 'there is something floating in the coke that does not belong there' (vrij vertaald vanuit het nederlands). Uiteraard kreeg hij een nieuw glas.
Na ons volgegeten te hebben zijn we snel op pad gegaan naar Cristal Cave, want we hadden kaartjes gekocht voor de tour van half 4. Was eerst weer een heel end rijden en een heel stuk naar beneden lopen via gevaarlijke weggetjes en toen met zaklamp de koude grot in. Voor Maikel was dat natuurlijk wel interessant gezien zijn edelstenen en kristallentik.
Hier en daar zag je ook echt kristallen ontstaan. Het nadeel van eerst naar beneden lopen was dat we, toen de tour afgelopen was, dat hele end weer naar boven moesten. Mijn hemel, ik heb inmiddels kuiten van blokbeton!! ( de lunch was er qua calorieen ook gelijk weer af)
Tot slot zijn we nog even naar Hospital Rock gegaan. Daar konden we natuurlijk ook weer een trail doen, maar we konden inmiddels geen heuvels en kronkelweggetjes meer zien. We hebben daar alleen nog even de rivier gekeken die de mooie bijnaam 'River of dead'heeft.
Lucien moest er natuurlijk toch even in met zijn voeten en heeft de boel daar ook nog even gemooned vanaf een grote rots (deze foto is op aanvraag te bekijken).
Aangezien we nog vol zaten van de lunch hebben we alleen het eea aan fruit gekocht en zijn lekker teruggegaan naar onze B&B. Leonie en Maikel doken gelijk het zwembad in en hebben daarna nog op een banaan en meloen geknabbeld. Nu liggen ze heerlijk in bed, want morgen gaan we richting richting Las Vegas, maar we maken een tussenstop in Barstow waar we een nachtje een hotel hebben.
En zoals jullie zien hebben we geen vreselijke aanval van een beer gehad. We hebben er zelfs geen een gezien. Helaas of juist niet???!!
Tot morgen.
Dag 7 Op weg naar Sequoia National Park
Vanmorgen kwamen we er als eerste achter dat de wc het niet meer deed. Dat is altijd fijn als iedereen 's morgens naar de wc moet. Het was echter niet de eerste wc die we gesloopt hebben, maar de tweede. In ons vorige motel hadden we ook al een kapotte doorspoelknop en vanmorgen dus de tweede . Als dit nu maar niet betekent dat we bij alle accomodaties een kapotte wc veroorzaken
Om 9 uur mijn ouders gesms-ed of we even konden skypen (via internet en evt webcam, ideaal). Dat hadden we wel in Nederland uitgeprobeerd, maar nog niet vanaf de andere kant van de wereld. Het was echter geen enkel probleem en hebben we even lekker met elkaar kunnen kletsen. En het kost geen cent! (we blijven hollanders hé)
Om 11 uur hebben we TomTom richting Three Rivers bij het Sequoia National Park gezet. We hebben er 3 uurtjes over gedaan en het vloog weer voorbij. De natuur hier is heel anders als bij Yosemite (temperaturen niet, is net zo heet). Bij Yosemite waren alle bergen begroeid met hele hoge bomen en hier is alles heel rotsachtig begroeid met geel gras en hier en daar een boom. Het Sequioa Park schijnt echter weer heel groen te zijn. We zullen het morgen beleven.
Het was even zoeken naar de juiste oprit, maar toen hadden we ons volgende B&B gevonden. Het Riverhouse Bed & Breakfast.
Het is wederom een hele aardige gastvrouw (Leah) en we hebben een hele mooie luxe en vooral koele kamer. Zodra we een beetje gesetteld waren zijn Leonie en Maikel het zwembad ingedoken. Daar waren ze wel even aan toe. Ze hebben er dan ook echt van genoten.
Rond 5 uur zijn we naar de plaatselijke supermarkt gereden om weer even wat water in te slaan. Daar kan je hier niet genoeg van hebben. We hadden van Leah een aantal tips van restaurants gekregen en uiteindelijk hebben we gekozen voor de Sequoia Cider Mill Restaurant. We hebben er lekker gegeten, maar ik zou inmiddels al een kleine moord doen voor een bord met bloemkool, aardappels en een bal gehakt (bij wijze van spreken dan hé).
Terug bij onze B&B heeft Maikel een potje tafelvoetbal gedaan met Leah en hebben Lucien, Leonie en Maikel nog gepoold.
Straks nog even lekker douchen en morgen gaan we Sequoia National Park onveilig maken.
Ik heb trouwens gehoord dat we in Sequoia de meeste kans hebben om wilde dieren te zien. Dus mocht er morgen geen nieuw blog op de site staan, dan hebben we waarschijnlijk een ontmoeting gehad met een grote beer........